Dochodzenie roszczeń morskich w świetle zasady ograniczenia odpowiedzialności w stosunkach żeglugowych

Publikacja porównuje materialną instytucję ograniczenia odpowiedzialności z procesowym powództwem kierowanym wobec rzeczy (statkowi morskiemu) w relacjach żeglugowych.

W dysertacji podjęto polemikę na temat możliwości i potrzeby wprowadzenia actio in rem do krajowego systemu prawnego. Taki rodzaj odpowiedzialności ze statku jest charakterystyczny dla prawa anglosaskiego i sprawdza się w nim od stuleci. Stąd też, rozważając o wprowadzeniu actio in rem do prawa polskiego, sugeruje się zaczerpnięcie wzorców z systemu common law.Z tego też względu postawione zostały postulaty de lege ferenda w zakresie możliwości i sposobu korzystania z actio in rem w polskim prawie, wzorując się na doświadczeniach państw innego systemu prawnego.

W ramach monografii przedstawiono zagadnienia związanego z procedurą dochodzenia roszczeń morskich w kontekście zasady ograniczenia odpowiedzialności w stosunkach żeglugowych. Analiza postępowania w sprawach roszczeń morskich została dokonana w sposób kompleksowy – od postępowania rozpoznawczego przez postępowanie zabezpieczające i egzekucję. W celach prawnoporównawczych, procedura została omówiona na przykładzie prawa polskiego i anglosaskiego, w którym występuje instytucja actio in rem.