Menu
Od 1.1.2023 r. pracownik i zleceniobiorca mają prawo złożyć PIT-2 do trzech płatników, określając kwotę obniżającą zaliczkę podatkową od wypłat realizowanych przez każdego z nich. Pracodawca i zleceniodawca muszą wdrożyć ich decyzję najpóźniej od następnego miesiąca, w którym otrzymali ten dokument. W tym samym terminie stosują inne wnioski i oświadczenia wpływające zaliczkę podatkową i tym samym na wynagrodzenie do wypłaty.
Pracodawca i zleceniobiorca określają zasady, na jakich od 1.1.2023 r. pracownicy i zleceniobiorcy składają oświadczenia i wnioski, które wpływają na zaliczki od podatku dochodowego. Nie mogą jednak żądać wymiany dokumentów, którymi już dysponują, bo zachowują one ważność z mocy prawa. Muszą natomiast uwzględnić prawo pracowników i zleceniobiorców do dzielenia tzw. ulgi podatkowej (1/12 rocznej kwoty zmniejszającej podatek) na maksymalnie trzy części. Przekłada się to bowiem – podobnie jak inne złożone oświadczenia i wnioski – na sposób liczenia kwot do wypłat dokonywanych od 1.1.2023 r. Używane w tym procesie pozostałe wskaźniki składkowo-podatkowe pozostały na dotychczasowym poziomie.
Jednakowe zasady składania oświadczeń i wniosków
Od 1.1.2023 r. wszystkie oświadczenia i wnioski, które wpływają na sposób obliczania zaliczki podatkowej, są składane i realizowane według jednolitych zasad. Jednak te, które zostały złożone przed tą datą są nadal ważne (np. PIT-2 lub wniosek o niestosowanie tzw. ulgi dla młodych). Tylko zmiana okoliczności, które uzasadniały ich przedłożenie, pociąga za sobą obowiązek wycofania lub modyfikacji dotychczasowego oświadczenia albo wniosku.
Jeden formularz ze wszystkimi oświadczeniami i wnioskami
Wszystkie oświadczenia i wnioski, które mają wpływ na wysokość zaliczki podatkowej, osoba zatrudniona może złożyć od 1.1.2023 r. na jednym formularzu, jeżeli zatrudniający wybierze ministerialny wzór PIT- 2 w wersji 9 lub sam przygotuje jeden dokument. Od tej daty może dostarczyć PIT-2 w celu obniżenia zaliczki o ulgę podatkową maksymalnie trzem płatnikom (m.in. pracodawcy, zleceniodawcy czy zlecającemu wykonanie dzieła).
WAŻNE
Zatrudniający obniża zaliczki podatkowe od wynagrodzeń wypłacanych w danym miesiącu jednej osobie z różnych tytułów (np. umów o pracę i o dzieło) o wartość wskazaną w PIT-2. Łączna wysokość zmniejszenia nie może przekroczyć tej kwoty.
Procedura obliczania zaliczki podatkowej
Ze zmianami w oświadczeniach i wnioskach wpływającymi na wysokość zaliczki podatkowej koresponduje modyfikacja trybu jej obliczania od 1.1.2023 r. Od tego dnia nadal obejmuje on dwa etapy, lecz każdy z nich może przebiegać inaczej niż przed tą datą – w zależności od złożonych przez osobę zatrudnioną oświadczeń i wniosków.
Podstawa prawna
W Dzienniku Ustaw opublikowane zostało rozporządzenie Rady Ministrów z 16.12.2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu zagrożenia epidemicznego, zgodnie z którym stan zagrożenia epidemicznego został przedłużony do 31.3.2023 r. To oznacza, że pracodawcy i pracownicy nadal mogą stosować przepisy o pracy zdalnej na podstawie ustawy covidowej. Równolegle trwają prace w Parlamencie mające na celu wpisanie do Kodeksu Pracy przepisów o pracy zdalnej.
Minister Zdrowia 16.5.2022 r. zakończył formalnie w Polsce stan epidemii. Od tego czasu obowiązuje jednak stan zagrożenia epidemicznego. To oznacza, że praca zdalna wdrożona na podstawie przepisów covidowych nadal będzie obowiązywała. Zgodnie art. 3 ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, w celu przeciwdziałania COVID-19, pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (praca zdalna).
Praca zdalna nadal w Sejmie
Zgodnie z założeniem ustawodawcy praca zdalna ma zastąpić w treści przepisów Kodeksu pracy przepisy dotyczące telepracy. Projekt przewiduje zdefiniowanie pracy zdalnej jako pracy, która może być wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. To oznacza, że definicja pracy zdalnej będzie podobna do tej z art. 3 ustawy covidowej.
Stan prac legislacyjnych związanych z nowelizacją Kodeksu pracy
W grudniu 2022 r Senat przyjął nowelizację Kodeksu pracy w zakresie pracy zdalnej wprowadzając do ustawy cztery poprawki. Na posiedzeniu Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zgłoszono oraz przyjęto dwie poprawki, o dłuższym vacatio legis dla pracy zdalnej a także o większej liczbie dni pracy zdalnej okazjonalnej. Następnie podczas procedowania ustawy na posiedzeniu Senatu zgłoszono dodatkowe dwa wnioski, które stały się finalnie kolejnymi przyjętymi przez Komisję Ustawodawczą oraz Komisję Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej. W związku z tym Senat wprowadził cztery poprawki do ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Ustawą zajmie się teraz Sejm. Przewidywane dalsze prace nad ustawą będą miały miejsce w I kwartale 2023 r.
Podstawa prawna
Po zmianie stawki diety w podróżach służbowych na terenie kraju w 2022 r. z początkiem 2023 r. dieta wzrasta ponownie. Natomiast już od 29.11.2022 r. obowiązują zmiany w wysokości diet i limitów noclegowych dla wielu państw w delegacjach zagranicznych. Zmiany te mają duży wpływ na wzajemne rozliczenia pracodawca – pracownik, ale także wymuszają nowelizację części regulaminów wynagradzania oraz wpływają na kwestie zwolnień podatkowych i ubezpieczeniowych, w tym w związku z naliczaniem tzw. wirtualnej diety w międzynarodowych przewozach.
Wyższe diety krajowa i zagraniczne
Rozporządzenie MRiPS z 25.10.2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2022 r. poz. 2302) wprowadza dwie grupy zmian do rozporządzenia MPiPS z 29.1.2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 167):
Zgodnie z zaleceniem Rządowego Centrum Legislacji nazwy państw: Koreańska Republika Ludowa, Macedonia, Mołdowa, Niderlandy, Republika Południowej Afryki, Republika Serbii, Republika Czarnogóry zastąpiono skróconymi nazwami w języku polskim zgodnie z „Urzędowym wykazem nazw państw i terytoriów niesamodzielnych”, tj. odpowiednio Korea Północna, Mołdawia, Holandia, Południowa Afryka, Serbia i Czarnogóra. Ponadto Czarnogórę i Serbię umieszczono w osobnych pozycjach.
Sposób naliczania świadczeń
Nie zmienia się nic w zakresie sposobu naliczania poszczególnych świadczeń i ich zakresu. Weźmy na przykład § 18, w oparciu o który pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów przewozu samolotem bagażu osobistego o wadze do 30 kg, liczonej łącznie z wagą bagażu opłaconego w cenie biletu, jeżeli podróż zagraniczna trwa ponad 30 dni lub jeżeli państwem docelowym jest państwo pozaeuropejskie. Może wyrazić tylko wówczas, gdy spełniony jest jeden z tych warunków. Jeżeli nie jest spełniony to zgoda na przewóz bagażu większego niż ten, który jest opłacony w cenie bilety byłaby naruszeniem w jednostce finansów publicznych, u każdego pracodawcy wywoływałaby skutek podatkowo-ubezpieczeniowy (zwolnienia obejmują jedynie świadczenia do wysokości i ustalone na zasadach wskazanych w rozporządzeniu). Czyli nadal wyjazd na np. 29 dni do północnej Szwecji nie może łączyć się z opłaceniem bagażu większego niż opłacony w cenie biletu. Pomija się także kwestię zmian, jakie pojawiły się na przestrzeni lat w opłatach lotniczych – w cenie biletu obecnie bardzo często nie ma w praktyce żadnego bagażu.
Podstawa prawna
